راهبردهای آموزشی برای تدریس زبان دوم

فعالیت ها و اهداف فرهنگی باید به دقت درون طرح درس کلاسی سازمان داده وگنجانده شوند تا محتویات آموزشی غنی و سرشار باشد. از نظرات مفید در مورد چگونگی ارائه مبحث فرهنگ در کلاس در این بخش شرح داده شده است.

لوازم آموزشی واقعی و اصلی

استفاده از منابع واقعی که به جامعه بومی مربوط است ، کمک می کند که دانش آموزان با تجربیات فرهنگی واقعی درگیر شوند. این منابع شامل فیلم ها ، برنامه های خبری ، نمایش های تلویزیونی ، وب سایت ها ،عکس ،مجله ، روزنامه ، منوهای رستوران ،بروشورهای مسافرتی و دیگر ابزار چاپ شده است. معلمان می توانند بسته به سطح زبانی و سنی دانش آموزان ، مواد آموزشی واقعی برای تدریس انتخاب کنند. برای مثال ،حتی دانش آموزان سطوح مقدماتی هم می توانند فیلم ببینند و به ویدئوهایی که از برنامه های تلویزیونی گرفته شده، گوش دهند و روی بخش های فرهنگی آن مثل احوالپرسی کردن ،تمرکز کنند. معلم باید ترجمه دقیق این مواد آموزشی را به دانش آموزان ارائه دهد ،یا جدولو نمودارو یا رئوس مطالب را در اختیارآن ها قراردهد،تا هنگام دیدن یک فیلم یا گوش کردن به یک مکالمه آن ها را تکمیل کنند. بعد از اینکه دانش آموزان بخش مربوط را تماشا کردند ،معلم می تواند آنها را وارد بحثی کند که در مورد هنجارهای فرهنگی است و در آن بخش نشان داده شده است. سپس ازآنها بپرسد که این هنجارها چه چیزهایی را در مورد ارزش های آن فرهنگ بازگو میکند. موضوعات بحث آزاد می تواند شامل رفتارهای غیرکلامی نیز باشد( مثل فاصله بین دوفرد هنگام صحبت ،ژست یا حرکات بدن، ارتباط چشمی ، نقش های اجتماعی و اینکه مردم با نقش های اجتماعی مختلف چگونه باهم در ارتباط اند.) زبان آموزان می توانند رفتارهای مشاهده را شرح دهند و در مورد اینکه کدامیک از آنها مشابه فرهنگ بومی خودشان است یا کدامیک نیست، گفتگو کنند و راهبردهایی را برای ارتباط موثر در زبان مقصد مشخص کنند.

ضرب المثل

بحث آزاد در مورد ضرب المثل های رایج در زبان مقصد می تواند به این مسئله تکیه کند که چطور ممکن است ضرب المکثل ها با نمونه های زبان بومی دانش آموزان مشابه یا متفاوت باشند و اینکه چطوراین تفاوت ها و شباهت ها می تواند روی پیشینه های فرهنگی و تاریخی دو زبان تاکید کنند.استفاده از ضرب المثل ها به عنوان روشی برای کاوش کردن فرهنگ ،مسیری را فراهم می آورد تا کلیشه ها و سوتفاهم های آن فرهنگ، مورد تحلیل قراربگیرد و همچنین دانش آموزان را در مسیری قرارمی دهد تا ارزش هایی را که اغلب در ضرب المثل های فرهنگ بومی شان وجود دارد ،جستجوکنند.

نقش بازی کردن

دانش آموزان می توانند بانقش بازی کردن ،سوتفاهم هایی را که به علت وجود تفاوت های فرهنگی است نمایش دهند.برای مثال بعد از اینکه روش های متفاوت خطاب کردن گروه های مختلف مردم ،مثلا افراد هم سن یا بزرگتر ،در فرهنگ مقصد را یادگرفتند می توانند موقعیتی را اجرا کنند که در آن برخورد ،از صورت های زبانی نامناسب با آن موقعیت استفاده شده است. بقیه دانش آموزان اجرای نقش را مشاهده می کنند و سعی می کنند دلیل سوتفاهم ارتباطی را تشخیص دهند. سپس همان موقعیت را دوباره با شکل صحیح خطاب کردن که متناسب با فرهنگ زبان مقصد است اجرا می کنند.

کپسول های فرهنگی

می توان به دانش آموزان یک شی( مثل مجسمه کوچک، ابزار ،جواهرات و…..) یا یک تصویر که مربوط به فرهنگ مقصد است را داد و سپس از آن ها خواست که با تحقیق یا با استفاده از سرنخ های موجود، اطلاعاتی را درمورد موضوع مورد نظر پیداکنند. دانش آموزان می توانند خلاصه مختصری درباره آن بنویسید یا به طورشفاهی درمورد ارتباط فرهنگی آن درکلاس حرف بزنند. چنین فعالیت هایی می تواند پایه بحث های گسترده تری درباره عوامل فرهنگی ،تاریخی و زبان شناختی از شی در متن و محیط برای موفقیت تمرین کپسول های فرهنگی بسیار حائز اهمیت است.

دانش آموزان به عنوان منابع فرهنگی

مدارس آمریکا بیش از گذشته از لحاظ فرهنگی و قومی دارای تنوع هستند.دانش آموزانی که از دانشگاه های دیگر مهمان می شوند یا دانش آموز مهاجر و یا دانش آموزانی که در کشور خود زبان دیگری را صحبت می کنند؛ می توانند به عنوان منابع تخصصی به کلاس دعوت شوند.چنین دانش آموزانی می توانند دیدگاه های واقعی خود را درمورد زندگی فرهنگی دانش آموزان بومی به اشتراک بگذارند.

مطالعات قوم شناسی

یک روش موثر برای یادگیری زبان و فرهنگ مقصد این است که دانش آموزان به گروه ها و اجتماع های خودشان فرستاده شوند تا اطلاعات به دست بیاورند. آنها می توانند مصاحبه های قومی را با افراد بومی آن جامعه انجام دهند و در دفترچه ای ثبت کنند و یاصدا و تصویر افراد را ضبط کنند.فعالیت های بحث آزاد می تواند شامل تاریخچه شفاهی خانواده، مصاحبه با افراد حرفه ای گروه ومطالعه در مورد گروه های اجتماعی باشد. باید خاطرنشان کرد ،معلم برای انجام موفق فعالیت هایی در آن ،نمونه هایی از جامعه زبان مقصد شرکت دارند، باید وقت کافی به جهت تنظیم گروه و نظارت پیوسته بر آن اختصاص دهد.

ادبیات

متون ادبی اغلب سرشار از اطلاعات فرهنگی هستند و واکنشهایی به یادماندنی برای خوانندگان تداعی می کنند.متونی که بادقت و هدفی خاص برای یک گروه از دانش آموزان انتخاب شده است می تواند به دانش آموزان کمک کند تا دید کافی نسبت به آن فرهنگ پیدا کنند.در یک تحقیق که طی دو گروه از دانش آموزان درمورد کشوری از آفریقای شرقی مطالبی رایادگرفتند سطح و کیفیت یادآوری مطلب در دو گروه باهم مقایسه شد. به یک گروه اطلاعات حقیقی و به گروه دوم شعری در مورد استعمارگران آفریقای شرقی دادند.محققان دریافتند گروهی که اطلاعات حقیقی در کورد فرهنگ این کشور خوانده بودند اطلاعات کمی را به یاد می آورند، ولی گروهی که شعری را خوانده بودند با مردم آفریقای شرقی درباره تاریخچه این کشور حس هم دردی نشان دادند.

فیلم

فیلم ها و نمایش های تلویزیونی به دانش آموزان این امکان را می دهد تا شاهد رفتارهایی باشند که متون قابل مشاهده نیستند.فیلم یکی از جدیدترین و کامل ترین شیوه های خلاصه کردن نگاه، احساس و روند یک فرهنگ است. فیلم همچنین دانش آموزان را همزمان به زبان و مسائل فرهنگی مثل محاسبه زمان یک گفتگو و فرایند صحبت کردن در مکالمات وصل می کند.حداقل یک مطالعه نشان داده است دانش آموزان بعد از دیدن فیلم هایی که فرهنگ مقصد را نشان می دهد به یافته های قابل توجهی از دانش فرهنگی دست یافته اند.

نتیجه گیری

ایده تدریس فرهنگ موضوع جدیدی برای معلمان زبان دوم نیست. در بسیاری از موارد، تدریس فرهنگ به معنی تاکید بر روی درس هایی درباره تعطیلات، لباس های سنتی ،آهنگ های محلی و غذااست.اگر چه این موضاعات ممکن است مفید باشد اما بدون قرارگرفتن شرایط یاقالبی گسترده تر،چیزی به غنی تر شدن جنبه های اجتماعی یا زبان شناختی اضافه نمی کند،به ویژه اگر هدف از تدریس زبان این باشد که دانش آموزان را برای استفاده موثر از زبان در جامعه ای دیگر توانمندسازد.درک محیط فرهنگی برای کاربرد آداب محاوره ای روزمره (مثل احوالپرسی ،خداحافظی، شکل های خطاب کردن دیگران ،تشکر ،تقاضاکردن ،تحسین کردن و تحسین شدن) چیزی بیشتر از توانایی تولید جملات صحیح دستوری است. درک محیط فرهنگی به معنی دانستن این است که چه چیزی برای چه کسی و در چه موقعیتی مناسب است،که این خودبه معنی فهمیدن عقاید و ارزشهایی است که به وسیله صورت ها و کاربردهای مختلف زبان نشان داده می شود.فرهنگ باید به طور کامل به عنوان یکی از اجزای یادگیری زبان به حساب آورده شود.مدرسان زبان دوم باید موضوع های کلیدی و مهم فرهنگی را در هریک از جنبه های زبانی که تدریس می کنند،مشخص سازند. به طور قطع می توان گفت که اگر مسائل فرهنگی در برنامه درسی گنجانده شود، دانش آموزان قادرند در صحبت کردن به زبان دوم موفق ترباشند.